بهره گیری شود؛ همچنین در زمان هایی که نیازی به نور برق نیست مانند روز روشن، هنگام خواب و…
از آن بهره نگیرند.
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم برای این رعایت، معیاری بیان کرده که همه این موارد را
شامل می شود؛ آن گرامی در وصیت به امیر مؤمنان سلام الله علیه فرمود: ای علی! چهار چیز به هدر
می روند: خوردن در حال سیری، افروختن چراغ در شب مهتابی [جایی که روشن است و نیازی به روشنایی نیست]،
کشاورزی در زمین شوره زار و نیکی به کسی که شایسته آن نیست.۱ روشن کردن بیش از نیاز چراغ، ضایع
کردن مال است و امام صادق سلام الله علیه می فرماید: دعای کسی که مال خود را ضایع و فاسد
کند و از خدا روزی بطلبد پذیرفته نمی شود.۲ نکته: روشن بودن بی مورد چراغ، گاهی آسیب ها و خطرهایی
چون آتش سوزی را در پی دارد، چنان که رسول گرامی صلّی الله علیه و آله و سلّم با اشاره
به یکی از مصادیق آن فرمود: چراغ ها را [در زمانی که به آن نیاز ندارید] خاموش کنید …
[چرا که ممکن است شعله روشنی خانه ای را به آتش بکشد.]۳ منبع: ۱.
الفقیه، ج۴، ص۳۷۳.
۲.
الکافی، ج۲، ص۵۱۱.
۳.
علل الشرائع، ص۵۸۲.
۴.
مفاتیح الحیات، ص۷۳۸-۷۳۹.