آرامش دل انسان با ذکر و نماز‌ چه زمان میسر نیست

خواندن دعا و نماز برای آرامش دل و جان انسان بسیار موثر است. اگر با خلوص نیت نماز خوانده شود آرامشی به انسان دست می دهد که وصف ناپذیر است. اما گاهی پیش می آید که هر گونه نماز و دعا خوانده شود دل انسان آرامش نمی گیرد. دراین مطلب می خواهیم دلیل عدم آرامش دل انسان با دعا و نماز را بیان کنیم

آرامش دل انسان

گاهی انسان برای رسیدن به آرامشی که خدا وعده آن را داده ساعت‌ها
به نماز و ذکر می‌ایستد اما به آرامشی که می‌خواهد نمی‌رسد.

خداوند در آیات ۲ و ۳ سوره مبارکه انفال به بیان خصوصیتی از مؤمنان پرداخته
مبنی بر این که هرگاه نام خدا برده می‌شود دلهایشان از عظمتش لرزان خواهد شد.
در عین حال در آیه ۲۳ سوره زمر ضمن تکرار این مطلب بیان شده که پس از خشیت
الهی است که دل انسان آرامش می‌‌یابد.

البته در جای دیگری هم در قرآن یاد خدا مایه آرامش دلها مطرح شده است.
«ألا بذکر اللّه تَطمئنّ القلوب» ، با یاد خداوند دلها آرام مى‌‌گیرد (رعد ۲۸).
این دو آیه با هم منافاتى ندارد، زیرا در یک جا ترس از عظمت خداوند است
و در جاى دیگر اطمینان به خداوند است.

چنانکه در آیه‌‌اى دیگر مى‌‌خوانیم: «اللّه نَزّل احسن الحدیث کتاباً متشابهاً تَقشَعِرّ منه جلود الّذین یَخشون ربّهم ثمّ تلین جلودهم و قلوبهم الى ذکر اللّه» کسانى که از خداوند خشیت دارند با خواندن و شنیدن قرآن پوست بدنشان مى‌‌لرزد و پس از مدّتى آرام شده و دلهایشان نرم مى‌‌شود (زمر ۲۳).

پس با نگاهی به آیه ۲ سوره مبارکه انفال و در عین حال آیه ۲۳ سوره مبارکه
زمر در می‌‌یابیم که یاد خدا هم مایه تلنگر و تذکر و خشیت است و هم مایه
آرامش انسان در واقع کسی که با شنیدن یاد خدا خشوع ورزد دلش آرام می‌گیرد.
پس راه کسب آرامش با یاد خدا خشوع و ترس از عظمت پروردگار است.

آرامش دل انسان با نماز

حال گاهی برای انسان پیش می‌آید که باوجود ذکر زیاد و نماز‌خواندن‌های
فراوان باز هم به آرامش نمی‌رسد و دلیل آن را می‌توان اینجا دریافت.

متن آیه

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِیَتْ عَلَیْهِمْ ءَایَتُهُ زَادَتْهُمْ إِیمَناً وَعَلَى‌ رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ‌

الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَوهَ وَمِمَّا رَزَقْنَهُمْ یُنفِقُونَ‌

ترجمه

مؤمنان، تنها کسانى هستند که هرگاه نام خدا برده شود، دلهایشان (از عظمت او) لرزان شود و هرگاه آیات خدا بر آنان تلاوت شود، ایمانشان را مى‌‌افزاید و تنها برپروردگارشان توکّل مى‌‌کنند.

آنان که نماز را برپا مى‌‌دارند و از آنچه به ایشان روزى داده‌‌ایم، (به محرومان) انفاق مى‌‌کنند.

آرى، یاد قهر و عقاب الهى دل مؤمن را مى‌‌لرزاند و با یاد لطف و مهر الهى، دلش آرام مى‌‌گیرد، همچون کودکى که از والدین خود هم مى‌‌ترسد، هم به آنان دلگرم است.

«وَجل»، به حالت اضطراب و خوف و ترس انسان گفته مى‌‌شود که گاهى به خاطر درک مسئولیّت‌‌ها و احتمال عدم انجام وظایف است و گاهى به خاطر درک عظمت مقام و هیبت الهى است. لذا در قرآن مى‌‌خوانیم: «انّما یَخشَى اللّه من عباده العلماء»، تنها بندگان عالم و آگاه، از خداوند خشیت دارند.

عدم آرامش دل انسان با ذکر ونماز

پیام‌ها

آنکه با شنیدن نداى اذان و آیات الهى بى‌‌تفاوت باشد، باید در کمال ایمان خود شک کند. «انّما المؤمنون اذا ذُکر اللّه وَجِلَت»

ذکر نام خدا از سوى هرکس باشد، در مؤمن اثر مى‌‌گذارد. «اذا ذُکر اللّه وَجِلَت»

ایمان، با عشق و خشیت درونى همراه است. «المؤمنون… وَجِلت قلوبهم»

ایمان، مراتب و درجاتى دارد و قابل کاهش و افزایش است. «زادتهم ایماناً»

ترسى که ریشه در جهل داشته باشد بد است، ولى ترسى که از معرفت سرچشمه بگیرد پسندیده است. «المؤمنون … وجلت»

هر آیه‌ قرآن، حجّت و دلیل و نورى است که مى‌‌تواند بر ایمان بیفزاید. «اذا تلیت… زادتهم ایماناً»

مؤمن، میان بیم و امید است. «المؤمنون، وجلت قلوبهم، یتوکّلون»

کسى که تنها خداوند را ربّ خود مى‌‌داند، تنها به او توکّل مى‌‌کند. «على ربّهم یتوکّلون»

نشانه‌ ایمان آن است که ابتدا دل مؤمن با یاد خدا خشیت پیدا مى‌‌کند، «وَجِلَت قلوبُهم»، سپس با تلاوت و یادآورى آیات الهى، بر ایمانش افزوده مى‌شود، «زادتهم ایماناً» و توکّل بر خدا نموده، «یتوکّلون» نماز را به پا مى‌‌دارد، «یقیمون» و به دیگران نیز کمک مى‌‌نماید. «ینفقون»

جزئیاتی درباره نماز و ارتباط آن با آرامش روحی بدانید

با توجه به جایگاه و اهمیت نماز در تمامی شرایع و ادیان، به خصوص جایگاه رفیع آن در دین مبین اسلام و توجه و عنایت اسلام نسبت به آن و به خصوص بیان نماز و « آرامش روحی » براین عقیده ایم که بین نماز و آرامش روحی ارتباطی مستقیم وجود دارد. با تدبّر در آیات و روایات و جستجو در مطالب روان پزشکی، دینی، اخلاقی و. ..، این فرضیه ثابت گردید که: نماز در تسکین دردهای جسمی و ایجاد آرامش روحی دخالت مستقیم دارد. برای این که بتوانیم اثر نماز را بر آرامش روح و روان مورد بررسی قرار دهیم ،ابتدا اثرات فردی، خانوادگی، اجتماعی نماز را بیان می نماییم و از بین تمامی این اثرات، به مهمترین و سازنده ترین اثر نماز که همان، ایجاد آرامش روحی می باشد، می پردازیم.

و در آخر نیز به بیان حکایات و سخنانی که از بزرگان دین و ائمه معصومین ( علیهم السلام) رسید،پرداختیم تا بتوانیم به صورت عملی، فرضیه خود را ثابت نمائیم. و سرانجام پی بردم که : نماز در آرامش روح دخالت مستقیم دارد. نماز، در تقویت روحیه مثبت اندیش نیز دخالت دارد.و در سایه نماز و قرب به خدا افسردگی از انسان رخت بر می بندد .

نماز و ارتباط آن با آرامش روحی

و همچنین نماز در تسکین آلام روحی مؤثر است و روحیه ی امید و نشاط و شادابی را در انسان به وجود می آورد .و تمامی این مسائل میسّر نیست مگر در سایه راز و نیاز و نماز با خالق هستی.

هنگام راز ونیاز و قرب به خداست که انسان،نسبت به گذشته، حال و آینده خود امیدوار می شود و در ایجاد روحیه ی مثبت اندیشی او دخالت دارد. در هنگام توسّل و تعبّد به خداست که تمام مشکلات، دلهره ها و افسردگی ها که ناشی از مشکلات روزمّره یا بیماریهای روحی و روانی است،از انسان رخت بر می بندد. در این تحقیق سعی شده تا از منابع مختلف و دست اول برای رسیدن به هدف و مقصود اصلی پژوهش استفاده گردد. مثلاً از منابع روایی ، تاریخی، اخلاقی،تفسیری،روان شناسی و…. روش انجام رسیدن به این تحقیق،به صورت کتابخانه ای و فیش برداری از مطالب بوده است. هرکدام از اثرات مختلف نماز، به نحوی مؤثر در رفتار فرد و زندگی او می باشند. ب

افکار نیوز و حوزه