در این مطلب به موضوع آداب دعا کردن پرداخته ایم.
در روایات درباره نحوه دعا کردن و آداب آن توصیه های زیادی شده است برای آن که دعا به استجابت برسد لازم است آداب مخصوص آن را بدانید در ادامه همراه با نیک صالحی شوید تا درباره آداب دعا کردن بیشتر بخوانید.
آداب دعا کردن
دعا کردن براى خود آدابى دارد که در کتب احادیث و دعا آمده است و نمونه هایى از آن در قرآن نیز آمده است :
۱٫
یکى از آنها همان اجابت دستورات و به جای آوردن فرامین اوست.
۲٫
دیگر این است که دعا کننده با تضرع و خشوع دعا کند: اُدعُوا َربَکُم تَضَرُّعَا وَ خُفیَه اِنَّهُ لا یُحِبُّ
المُعتَدینَ (اعراف / ۵۵) پروردگار خود را با زارى و پنهانى دعوت کنید همانا او تجاوزگران را دوست ندارد.
۳٫
دیگر اینکه دعا از روى ترس از غضب خدا و طمع در رحمت او باشد: وَ ادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا
(اعراف / ۵۶)و او را از روى ترس و طمع بخوانید.
۴٫
دیگر اینکه پیش از دعا کارهاى خیرى انجام بدهد:انهم کانوا یسارعون فى الخیرات و یدعوننا رغبا و رهبا (انبیاء /
۹۰)آنها در انجام کارهاى خیر شتاب میکردند و ما را از روى رغبت و ترس میخواندند.
۵٫
همچنین شایسته است که در مقام دعا، خدا را با نامهاى نیکوى او که همه آنها نیکوست، بخواند:وَ لِلّهِ الْأَسْمآءُ
الْحُسْنى فَادْعُوهُ بِها(اعراف /۱۸۰)و براى خداست نامهاى نیکو، پس او را با آنها بخوانید.
این رهنمود بزرگى براى بشر است که چگونه با خداى خود ارتباط بر قرار کنند و او را بخوانند.
در آیه ی اخیر ادب دعا کردن را هم مىآموزد که باید همراه با ذکر نامهاى خدا باشد.
بهتر
است که از میان نامهاى خداوند، نام یا نامهایى را به زبان آورد که متناسب با حاجت او باشد.
درباره آداب دعا کردن بیشتر بدانید
۱- عمل صالح: پیامبر اسلام میفرمایند: «دعاکننده بدون عمل مثل تیرانداز بدون کمان است.» و روشن است که این عمل باید به گونهای باشد که رضای خداوند در آن باشد بر همین اساس از مهمترین آداب دعا، همراه بودن آن با عمل صالح است چنانکه خداوند میفرماید: دعای کسانی اجابت میشود که ایمان دارند و عمل صالح انجام میدهند این ادب حتی بعد از دعا نیز باید حفظ شود یعنی اعمال خلاف مانع اجابت آن میشود. امام باقر (علیهالسّلام) میفرمایند: «گاهی بندهای از خداوند حاجتی را درخواست میکند این درخواست سزاوار اجابت است حال یا با تاخیر یا تعجیل، پس از آن بنده مرتکب گناه میشود خداوند به فرشته امر میکند حاجات او را برآورده نکن و او را از نعمت اجابت محروم کن چرا که او باعث غضب من و محرومیت از فضل و کرم من شد.»
۲- امر به معروف و نهی از منکر: امیرمومنان (علیهالسّلام) فرمودند: «تقوای الهی پیشه کنید و عملتان را نیک گردانید. و درون خود را برای خدا خالص کنید و امر به معروف و نهی از منکر کنید تا خداوند دعای شما را اجابت کند.» حضرت علی (علیهالسّلام) در وصیتنامه خود میفرمایند: «امر به معروف و نهی از منکر را ترک نکنید چرا که خداوند اشرار امت را بر شما مسلط خواهد کرد و آنگاه هر چه دعا کنید اجابت نخواهد شد.»امر به معروف، احساس مسئولیت تک تک مسلمانان در برابر جامعه است و بیتفاوتی نسبت به بندگان خدا باعث قطع ارتباط معنوی با خداوند شده، در نتیجه دعا به اجابت نمیرسد.
شکر نعمت
اجابت دعا از جانب خداوند از باب رحمت و کرم خداوند است و این رحمت به کسی تعلق میگیرد که شکرگزار نعمتهای داده شده باشد. وقتی از امیرمومنان دلیل عدم اجابت دعا سوال میشود میفرمایند: «شما از نعمتهای مولای خود استفاده کردید اما شکرگزار نبودید.»
۴- لقمه حلال: امام صادق (علیهالسّلام) میفرمایند: «وقتی کسی از شما میخواهد دعایش مستجاب شود باید کسب حلال داشته باشد و حقالناس بر گردنش نباشد دعای بندهای که در شکمش حرام باشد یا حقالناس بر گردنش باشد به سوی خدا بالا نمیرود.»
راسخون – ویکی فقه