آداب ذکر و ختم صلوات

صلوات درود بر پیامبر اسلام(ص) می باشد و معروف ترین ذکر در میان شیعیان می باشد.فضیلت و اهمیت این ذکر بسیار است به اندازه ای که بسیاری برای برآورده شدن حاجات خود ختم صلوات را انجام می دهند.در ادامه همراه با نیک صالحی شوید تا درباره این ذکر ارزشمند و همچنین آداب ختم صلوات بیشتر بخوانید.

آداب ختم صلوات

۱- طهارت: شرط قبولی و استجاب دعا و ذکر ختم صلوات، داشتن طهارت جسم و باطن می باشد.

۲- قطع امید: شرط استجابت دعا، قطع امید از همه می باشد.
جسم و جان ذاکر باید فقط به امید خدا باشد.

۳- یقین: شرط استجابت دعا این است که ذاکر یقین داشته باشد که خدا توانایی آن را دارد که
هر چه اراده فرماید انجام دهد.

۴- دعای غریقی : یعنی این که نجاتی برای خود نمیبیند به جز خدا، و کمک و نجات را فقط
از آنِ خداوند بداند و بس.

۵- ستایش: ستایش خدا قبل از شروع ذکر، از لوازم مهم بندگی می باشد.

۶- اعتراف به گناه: یعنی اعتراف کن که گناهان تو را از بساط قرب دور ساخته و موجبات بلا را
فراهم آورده، اعتراف بنما و عفو پوزش از خداوند بخواه.

۷- طلب عفو: یعنی از برخی گناهانی که قلبت را تیره نموده و دعاهایت را حبس نموده، طلب بخشش و
عفو کن.

۸- حضور قلب: وقتی باطن خود را از نجاسات و شهوات نفسانی پاک کردی و درون خود
را خانه تکانی کردی.

۹- نیت قلب :از مهم ترین مسائل و آداب ذکر و ختم و توسل، نیت قلبی است که اگر تحقق
نیابد زبان به ذکر حقیقی مشغول نمی شود و قلب سرگرم چیز دیگری است.

۱۰- زمان : برای بعضی ذکرها و صلوات ها زمان مخصوصی با کیفیت ویژه ای تعیین شده است.

۱۱- عدد ذکر: انتخاب عدد ذکر یکی از احکام مهم ذکر و ختم است که باید به آن توجه داشت؛
یعنی همان تعداد و مقداری که از ناحیه معصومین علیه السلام معین شده است عمل کرد.
چنان که برای صلوات سه مرتبه، ده مرتبه، صد مرتبه و هزار مرتبه را بیان فرموده اند.

صلوات

بد نیست درباره آداب ختم صلوات بیشتر بدانید

یکی از مسائل اسلامی، مسئله دعا است که گاهی با هدف رسیدن به خواسته‌ها انجام می‌گیرد، اما باید بدانیم که برای رسیدن به هدف از طریق دعا، شرایطی وجود دارد. گاهی یکی از شرائط آن است که ذکر یا دعای خاصی را باید به مقدار عددی معیّن خواند تا نتیجه‌بخش باشد که از آن به «دستور عددی» تعبیر می‌شود.
باید توجه داشت که گرچه این اعمال از مستحبات شمرده می‌شوند اما برای حصول
نتیجه، سهل‌انگاری در حفظ عدد ممنوع است.[۱]

صلوات بر محمد و آل محمد دارای فضیلت فراوان است.
و در فضیلت آن همین بس که خداوند آن‌را از کارهای همیشگی خود و فرشتگان قلمداد
می‌فرماید: «ان الله و ملائکته یصلون علی النبی…»، و به مؤمنان نیز دستور می‌دهد که آن‌را از برنامه‌های خویش قرار دهند:

«… یا ایها الذین آمنوا صلوا علیه و سلموا تسلیما».[۲]
از کارآمدی صلوات این است که در اجابت دعا نقش بسزایی دارد به‌طوری که گفته‌اند
صلوات فرستادن بر محمد و آل او در اول و آخر دعا باعث اجابت است.[۳] از امامان(ع) رسیده
است که: «در ترازوی خدا چیزی سنگین‌تر از صلوات بر محمد و آل محمد نیست».[۴]

گاهی در تأثیر صلوات برای رسیدن به حاجت موارد زیر مطرح و نقش آفرین است:

انواع ختم صلوات

۱. صلوات با صیغه و شکل خاص: مثلاً اگر کسی تصمیم دارد که قبل از مردن توفیق
دیدار حضرت مهدی(عج) را پیدا کند صلوات با این شکل را انجام دهد: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُم‏».[۵]

۲. گاهی عدد خاصی مطرح است: مثلاً «اگر کسی بخواهد به شصت حاجت برسد
که سی تای آن حاجت دنیایی و سی تای آن حاجت اخروی باشد صلوات فوق را صدبار
بفرستد»[۶] که عدد صد نقش دارد؛ یعنی نباید کمتر و یا بیشتر باشد.

در این‌جا و مانند آن است که کلمه «ختم صلوات» معنا پیدا می‌کند؛ یعنی در صورتی ختم صلوات انجام شده که
یک دوره صلوات صدتایی به پایان رسیده باشد. در هر صورت بر اساس روایات؛ فرستادن
صلوات دارای ثمرات فراوانی است که در بعضی روایات عدد خاصی معیّن شده است ولی
در اکثر روایات عدد خاصی معیّن نشده است و تعیین عدد خاص
در اختیار انسان است که می‌تواند به صورت نذر یا قسم، عدد خاصی را بر خود لازم و واجب نماید یا بدون آن
به صورت استحباب برای رسیدن به هدفی، تعداد معیّنی را انتخاب کند یا برای ترویج آن در جامعه به صورت جلسه‌ای یا غیر آن به دیگران پیشنهاد کند.

تبیان – اسلام کوئست