کسانی که روزه گرفته اند و گرسنگی و تشنگی را تحمل نموده اند از گرسنگی و تشنگی قیامت در امان خواهند ماند
روزه یکی از واجبات ماه مبارک رمضان است که آثار فراوانی در دنیا و آخرت دارد و ترک آن نیز عواقب بدی در دنیا و نتایج ناگواری در آخرت خواهد داشت. خدای متعال به بنده خود می گوید که هرچه در طول یک سال می خورد و می آشامد راحت باشد ولی یک ماه را به اطاعت از او بپردازد. در این مطلب درباره آثار روزه در قیامت با شما صحبت می کنیم.
آثار روزه
مهمترین عمل در ماه مبارک رمضان که در روایات ما به عنوان ماه مهمانی خداوند متعال معرفی شده «روزه» است.
روزه علاوه بر آثار فردی، اجتماعی و دنیایی، آثاری را در آخرت میتواند به دنبال داشته باشد.
آنچه در ادامه میخوانید آثار روزه در آخرت است:
در جلد نهم تفسیر منهجالصادقین صفحه ۴۰۰ آمده است که حضرت محمد(ص)
میفرماید: یقولالله تعالی یا اولیائی طال ما نظرت الیکم فی الدنیا و قد قلصت شفاهکم عن الاشربه و غارت اعینکم
و خمصت بطونکم فکونوا فی نعیمکم و کلوا واشربوا هنیئا بما اسلفتم فی الایام الخالیه؛
خداوند بزرگ در بهشت خطاب به روزهداران واقعی میفرماید: ای دوستان
من در دنیا بسیار شما را دیدم که از شدت تشنگی و گرسنگی
لبهایشان به هم چسبیده بود و چشمهایتان فرورفته و شکمهایتان باریک و لاغر شده بود .
پس امروز در نعمتهای بهشت راحت باشید و از غذاها و نوشیدنیهای آن بخورید و بیاشامید، عوض آن گرسنگی و
تشنگی که در دنیا به خاطر روزه کشیدید.
«امان من الجوع والعطش یوم القیامه»؛
روزه باعث میشود روزهدار واقعی از گرسنگی و تشنگی روز قیامت در امان بماند.
گرسنگی و تشنگی روز قیامت
«یعطیه الله براءه من النار»؛
خداوند بزرگ روزهدار واقعی را از آتش جهنم نجات میدهد
«انّ فی الجنه بابا یقال له الریان فاذا کان یوم القیامه قیل أین الصائمون فاذا دخلوا اُغلق فیشربون
منه فمن شرب منه لم یظمأ ابدا»؛
در بهشت دری است که نام آن ریّان است.
روز قیامت که فرا میرسد گفته میشود که کجایند روزهداران هنگامی که از این در داخل شدند بسته میشود، در
آنجا به وسیله نوشیدنیهای بهشتی از آنها پذیرایی خواهد شد و هر کس از آن بنوشد دیگر تشنه نخواهد شد.
در جلد ۹۳ بحارلانوار آمده است:
«الصِّیَامُ جُنَّهٌ، وَحِصْنٌ حَصِیْنٌ مِنَ النَّارِ.»؛
روزه سپر و دژ مستحکمی در برابر آتش جهنم است .
«… وَالصِّیامُ جُنَّهُ العَبدِ المُؤمِنِ یَومَ القِیامَهِ کَما یَقی أحَدَکُم سِلاحُهُ فِی الدُّنیا…»؛
همانطوری که اسلحه در دنیا سپر و وسیله دفاع در برابر دشمن است، روزه نیز سپر و وسیله
و حافظ انسان مؤمن در روز قیامت از آتش جهنم است.
روزه داران در روز قیامت
رسول خدا(ص) فرمود:
«اذا کان یوم القیامه یخرج صوام من قبورهم یعرفون بریح صیامهم، افواهم اطیب من ریح المسلک،
یلقون بالمواعد و الاباریق مختمه بالمسک فیقال لهم: کلوا فقد جعتم و اشربوا فقد عطشتم ذروا الناس یستریحوا فقد عییتم
اذا استراح الناس، فیأکلون و یشربون و الناس معلقون فی الحساب فی عناء و ظماء»؛
هنگامی که روز قیامت فرامیرسد روزهداران از قبرهایشان بیرون میآیند در حالی که به خاطر بوی روزه شناخته میشوند.
بوی دهانشان بهتر از مشک است و با غذاهای خوشمزه بهشتی و ظرفهای مخصوص که پر از نوشیدنیهای گوارا است
در حالی که دست نخورده، در بسته و در آن ظروف بوی مشک میدهد پذیرایی میشوند.
به روزهداران واقعی گفته میشود از این غذاهای لذیذ و نوشیدنیهای بهشتی بخورید و بیاشامید.
زیرا شما در اثر روزه دنیا گرسنگی و تشنگی را (به خاطر رضای خدای سبحان) تحمل نمودهاید .
کسانی که اهل روزه و نماز نبودند رهایشان سازید زیرا آن زمانی که شما سختیها و مشکلات را (به خاطر
خشنودی خداوند) تحمل میکردید آنها در دنیا دنبال استراحت زودگذر بودند پس شما هم به خاطر عمل صالح در دنیا
از نعمتهای دائمی بهشت بخورید و بیاشامید
حسابرسی روزه خواران در قیامت
در آن هنگامی که روزهداران در ناز و نعمت و از لذات بهشتی استفاده میکنند، روزهخواران و بینمازها سرگردان و متحیرند و از سختی و تشنگی آن روز زجر میکشند و منتظر حسابرسی هستند.
امام صادق(ع) فرمود:
للصائم فرحتان فرحه عند افطاره و فرحه عند لقاءریه عزوجل
در دو موقع برای روزهدار شادابی و
سرور است؛ یکی سرور در وقت افطار و سرور دیگر در روز قیامت در محضر پروردگار بزرگش است.
خوب است از فضایل ماه رمضان بیشتر بدانید
رمضان از مصدر «رمض» به مفهوم شدت گرما و تابش آفتاب بر رمل… معنا شده است. انتخاب چنین واژهای به راستی از دقت نظر و لطافت خاصی برخوردار است چرا که سخن از گداخته شدن است و شاید به تعبیری دگرگون شدن در زیر آفتاب گرم و سوزان نفس و تحمل ضربات بیامانش، زیرا که رمضان ماه تحمل شدائد و عطش است.
در روایتی از پیامبر گرامی اسلام(ص) علت نامگذاری ماه مبارک رمضان به “رمضان” اینگونه بیان شده است. “این ماه را “رمضان” نامیدند چون گناهان را میزداید. ”
در برخی احادیث آمده است که “رمضان” یکی از نامهای خدای سبحان است و نهی شده است که آن را بدون احترام و افزودن واژه “ماه” به کار ببرند. رسول گرامی اسلام(ص) میفرمایند: “نگویید “رمضان” چون “رمضان” یکی از نامهای خدای تعالی است. بلکه بگویید “ماه رمضان. ”
این ماه اهمیت خاصی نسبت به دیگر ماههای سال دارد و تنها ماهی است که نام آن در قرآن کریم آمده است.
ماه رمضان زمانی است برای راهنمایی مردم، بیان راه، روش هدایت و جدا ساختن حق از باطل، قرآن نازل شده است پس هر کس که این ماه را دریابد باید در آن روزه بگیرد و هر کسی بیمار و یا در سفر باشد باید به همان تعداد از روزهای دیگر را روزه بگیرد.
فرهنگ نیوز و ایسنا