طراحی مینیمالیستی یک طرح ساده ای است و از بریز و به پاش هم خبری نیست . برای دیدن مینیمالیسم، سبکی مدرن در دکوراسیون داخلی با ما همراه باشید.
مینیمالیسم که بسیار تحت تأثیر فرهنگ و فلسفه ژاپنی است ، طراحی مینیمالیستی یکی از
معروفترین سبکهای دکوراسیون داخلی به شمار میرود. . با ما در نیک صالحی همراه باشید .
طراحی مینیمالیستی
در سالن غذاخوری خانه مینیمالی باید کمترین میزان رنگها مورد استفاده قرار بگیرد.کم بودن تنوع رنگها
این امکان را به طراح میدهد تا درباره اجزای محیط با دقت و نظر بیشتری کارکند.در واقع محیط با رنگ
خنثی باعث میشود تا نگاه هر بینندهای به جای دیدن فضای کلی به جزییات بپردازد.
در اتاق غذاخوری مینیمالیستی معمولا از رنگهای خاکستری یا ترکیبی از سیاه و سفید استفاده می شود؛
گاهی هم قهوهای روشن.اگر شکل و شمایل صندلیهای شما آنقدر خاص نیست که بیننده را حیرتزده کند،
آن وقت باید حتما دنبال یکدیوار خالی بزرگ در کنار میزغذاخوری باشید تا بتوانید حداقل از قدرت یک اثر هنری
خاص برای شخصیت دادن به فضا استفاده کنید.
طراحی مینیمال
گاهی اوقات بیش از اندازه ساده بودن فضاها دیگر سادهگرایی و داشتن سبک مینیمال تلقی نمیشود.
برای همین میتوان بااستفاده از یک تابلوی هنری فضا را کاملا عوض کرد.اشکال هندسی خاص؛ این مساله
یکی از موضوعاتی است که در فضای مینیمالیستی سالن غذاخوری منزل خیلی به کار میرود.فرقی هم ندارد
که شکلهای هندسی خاص برای میز و صندلیهای سالن باشد یا چراغی که بالای میز ناهارخوری آویزان
شده یا حتی تابلویی که به دیوار زده شده یک شکل هندسی ویژه داشته باشد.مهم این است که المانی
با فرم و شکل خاص در محیط باشد.
بهترین شکل برای داشتن یک فضای غذاخوری مینیمالیستی زمانی است که دور تا دور محیط عاری از هرگونه
اسباب ولوازم اضافه باشد.در واقع در فضای سادهگرایی که میخواهیم دیگران را به خوردن غذا دعوت کنیم
فقط به یک میز ناهارخوری –حالا با هر شکل ممکن- نیاز داریم و چراغ آویزان بالای آن و فضایی بیغل وغش.
در این صورت حاضران راحتتر میتوانند به فلسفه هندسه محیط پی ببرند؛ درست همان چیزی که سادهگراها
دنبالش هستند.
فضای غذاخوری در طراحی مینیمالیستی در عین سادگی باید هیجان همراه داشته باشد؛ یک طراحی خاص
که هر بینندهای رادر نگاه اول به حیرت وادارد.این اتفاق بیشتر درباره میزی که برای فضای غذاخوری استفاده
میشود میافتد.میزهای غذاخوری در فضاهای ساده در عین حال که بدون هرگونه تجملی انتخاب میشوند
باید یک ویژگی خاص در طراحداشته باشند.شکل خاص صندلیها بیشتر اوقات بار عجیب بودن فضا را به دوش
می کشد.
میزهای غذاخوری ساده گرا یک مشخصه هم دارند؛ صندلیهای آهنی سیاه رنگ با میزهای چوبی.ترکیب این
دو با هم یک فضای مینیمالی نزدیک به پستمدرن برای صاحبخانه درست میکند.داستان زمانی کامل میشود
که میز ناهارخوری در اندازهای متفاوت از تعداد صندلیها انتخاب شده باشد.معمولا میزهای بلند چوبی با یک یا
دو صندلی فضای عجیب و خاصی به خانههای سادهگرا میبخشد؛ فضایی در حدو مرز پست مدرنیسم!
قرار بر سادگی است پس هر المانی که قرار باشد این مشخصه مهم در طراحی مینیمالیستیرا به هم بزند باید
حذف شود.فکر میکنید در یک میزغذاخوری ساده چه عنصری حذف شده است؟ باورش سخت است اما
رومیزیها اولین المانهای از یاد رفته داستان هستند.
طراحی داخلی اتاق غذاخوری
این اتفاق سال هاست در طراحی خانههای مدرن افتاده فقط با این هدف که جنس اشیا خودش به عنوان مولفه
ای مهم در دکوراسیون داخلی به شمار می رود.میزی که با طراحی خاص چوبی به خانه آمده قرار نیست با پارچه
پوشانده شود.یادتان باشد عنصر جنس و بافت اشیا گاهی حتی به طراحی خاص آنها ارجحیت دارد.
باید با خودتان صادق باشید؛ اینکه آیا اصلا لازم است در خانهای که برای خانواده چهار نفره شما هم جای
کمی دارد، یک دست میزغذاخوری هشت نفره گذاشت؟ اگر فضایی به اندازه کافی دارید و مهمان هم به تعداد زیاد
که چه بهتر، بزنید به کار مینیمالیستی اما اگر خانهتان کوچک است و خیال استفاده از یک میز دو یا
چهار نفره را هم ندارید، بهتر است سادهگرایی را کنار بگذارید و هرطور که دوست دارید خانه را طراحی کنید.
برای اینکه هر چیدمانی با آن همه میز و صندلی هر اسمی که داشته باشد دیگر مینیمالیست نیست!
مجله منزل – چیدانه