به گزارش سرویس نگاهی به وبلاگ‌های خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در وبلاگی به نشانی http://javadnaeemi.blogfa.com آمده است: شب، تجلی دیواره‌های
فریاد سکوت است.
شب، صدای عبور زمان از کنار پرچین لحظه‌هاست.
شب، شیهه‌ی شکفتن شادی است.
شب، طلیعه‌ی طلوع آبادی پگاه و آبادانی نگاه است.
از کناره‌ی گونه‌های سیاه شب است که چهره‌ی سرخ شفق و سیمای سپید فلق، نمود می‌یابد و اتصال تنفس انسان
را به اکسیژن تلاش میسر می‌سازد.
اگر شب نبود، بالش خواب پروانه‌ها پریشان می‌شد.
اگر شب نبود، زمین از بی‌خوابی حشرات می‌آشفت.
اگر شب نبود، بال‌های پرواز دعا، بر تن آدمی نمی‌رویید.
اگر شب نمی‌بود، صدای «تنفس صبح» به گوش نمی‌آمد.
اگر شب نمی‌بود، روح، پلکانی برای صعود و عروج نمی‌یافت…
انتهای پیام
یک رقص خیابونی شاد و پرانرژی
