دلایل بیماری آلزایمر هنوز ناشناخته مانده است یک سری عوامل تاثیر گذار در این بیماری کشف شده اما اینکه دلیل اصلی آن چیست کشف نشده این بیماری به آرامی شروع می شود و به مرور پیشرفت می کند
آلزایمر بیماری می باشد که قدرت تفکر و و حافظه را به آرامی نشانه می گیر و فرد نه کسی را می شناسد و نه چیزی از گذاشته اش در خاطر دارد آلزایمر مغز را در بر می گیرد و به مرور زمان آسیب های بیشتری به مغز وارد می شود و شخص دچار مشکلات رفتاری نیز می گردد. روش های درمان آلزایمر متفاوت هستند اما به قبل از بیماری باید در فکر پیشگیری بود زیرا راه هکارهای جلوگیری از آلزایمر بهتر از درمان جواب می دهد در ادامه با ما باشید تا با روش های نوین درمان این بیماری آشنا شوید
درمان آلزایمر
بیماری آلزایمر یک نوع اختلال عملکرد مغزی است که توانایی های ذهنی بیمار به تدریج تحلیل می رود. بارزترین تظاهر زوال عقل، اختلال حافظه است. اختلال حافظه معمولاً به تدریج ایجاد شده و پیشرفت می کند.
در ابتدا اختلال حافظه به وقایع و آموخته های اخیر محدود می شود ولی به تدریج خاطرات قدیمی هم
آسیب می بینند. اگرچه هنوز درمانی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد، اما با استفاده از داروها
می توان سیر پیشرفت بیماری را کم کرد و از شدت اختلال حافظه و مشکلات رفتاری بیماری کاست.
ورود فناوری نانو به حوزه ی دارو و پزشکی، امیدها را برای درمان و مهار این بیماری زنده نگه داشته است.
دکتر نیلوفر درستی محقق دانشگاه لرستان در رابطه با اهداف طرح گفت: در طی این تحقیق، با استفاده از عصاره گیاه بادرنجبویه، یون فلزی طلا توسط ترکیبات گیاه به نانوذرات فلزی احیا شد.
در ادامه پس از بررسی و آزمون های لازم، مشخص شد این نانوذرات می توانند گزینه مناسبی برای
درمان بیماری آلزایمر باشند. همچنین این نانوذرات از خاصیت ضدسرطانی نیز برخوردار هستند.
درستی افزود: با توجه به اینکه این نانوذرات توسط عصاره گیاه تهیه شده است، بنابراین آلودگی و مشکلاتی
که روش شیمیایی از خود نشان می دهد را ندارد. ازاین رو، این نانوذرات ایمن تر هستند
و عوارض جانبی کمتری نسبت به داروهای مشابه دارند.
در طرح حاضر مورفولوژی جدیدی از نانوذرات طلا با کمک عصاره گیاه بادرنجبویه سنتز شده که قدرت مهار آنزیم کولین استرانز را دارد. آنزیم مذکور عامل بیماری آلزایمر است.
به گفته ی درستی، در این پژوهش ابتدا یون فلزی طلا توسط عصاره ی گیاه بادرنجبویه در شرایط بهینه ی دمایی، غلظتی، زمانی و pH به نانوذرات طلا تبدیل شده است.
سپس این نانوذرات توسط روش های میکروسکوپی و مشخصه یابی TEM، XRD، DLS و SEM-EDAX
شناسایی شده اند. در انتها آزمون های مربوط به مهارکنندگی و ضدسرطانی صورت گرفته است.
تصاویر میکروسکوپی نشان داده که اندازه ی نانوذرات طلا ۱۱ نانومتر با مورفولوژی تقریباً کروی است.
این تحقیقات حاصل تلاش های دکتر نیلوفر درستی- عضو هیأت علمی دانشگاه لرستان- و فاطمه جمشیدی- دانش آموخته مقطع کارشناسی ارشد این دانشگاه- است. نتایج این کار در مجله Journal of Applied Biomedicine (جلد ۱۴، شماره ی ۳، سال ۲۰۱۶، صفحات ۲۳۵ تا ۲۴۵) به چاپ رسیده است.
حقایقی جالب درباره ممکن شدن درمان آلزایمر و زوال عقل بخوانید
جدیدترین پژوهشها بر روی بیماری آلزایمر ، شانس درمان آن را افزایش داده است .
بیماری آلزایمر باعث از دست رفتن حافظه میشود و در همین رابطه، تحقیقات جدید در مورد منشا
این فراموشی احتمال درمان آن را به میزان قابلتوجهی افزایش داده است.
آلزایمر یکی از انواع زوال عقل مرتبط با اختلال حافظه بوده که با انحطاط بخشی از سیستم عصبی همراه است؛ با این حال مطالعات فراوانی وجود دارند که دلیل بروز بیماری را به عوامل مختلفی خارج از این سیستم بدن ربط میدهند و توجهها را به نقش این عوامل در درمان و حتی پیشگیری از بیماری آلزایمر جلب کردهاند. به تازگی هم تیمی بینالمللی از کشورهای کانادا و چین پیشرفتهای مهمی در این رابطه داشتهاند.
به طور دقیقتر، بیماری اختلال حافظه با از کار افتادن نورونها در بخشهای کلیدی قسمت خارجی مغز گسترش
مییابد و این توقف عملکرد با ایجاد پروتئینی به نام آمیلوئیدبتا (beta-amyloid) و تغییر شکل پروتئین دیگری
با اسم تاو (tau) مرتبط است. در سالهای اخیر دستاوردهای منحصر به فردی در فهم ساختار این
مواد شیمیایی کسب شده، اما با این وجود، دلیل اصلی شروع تغییراتِ ایجادشده هنوز مبهم است.
در جدیدترین پژوهش محققان در راستای پیدا کردن راهی برای درمان آلزایمر، این ایده مورد بررسی قرار گرفته است که شاید پروتئین آمیلوئیدبتا در نورونهای مبتلایان به اختلال حافظه، در جای دیگری از بدن ساخته شده باشد.
از همه مهمتر، این نوع پروتئین قادر است که از دیوارهی تقریبا نفوذناپذیر سلولهایی که رگهای خونی را از ماده خاکستری مغز جدا میکند، عبور کرده و زوال حافظه را گسترش دهد.
برای مطمئن شدن از اینکه پروتئین آمیلوئیدبتا تولیدشده در جایی خارج از مغز قادر است تا از دیواره جداکننده خون و سلولهای خاکستری عبور کند، دانشمندان فرآیندی به نام «وقفه رسانش عصبى» (parabiosis) را بر روی چند جفت موش آزمایش کردند.
یکی از هر جفت حیوان از لحاظ ژنتیکی طوری دستکاری شده بود که با برخورداری از یک ژن
ارتقا یافته انسان، سطح بالایی از آمیلوئیدبتا را تولید کند و سپس، این موش از طریق عمل جراحی به
همگروهیاش متصل شد. این در حالی است که موش دوم کاملا عادی بود و از آنجایی که این ژن
را در بدنش نداشت، نباید به خودی خود دچار بیماری آلزایمر میشد.
با این حال پس از گذشت یک سال از انجام عمل جراحی، موش بدون ژن انسان نشانههای زیستی زوال عقل را در خود بروز داد؛ این اولین باری است که دانشمندان احتمال مرتبط بودن منشا آلزایمر به بخشی از بدن در خارج از مغر را اثبات میکنند و مطالعاتی به این شکل را در کنار تحقیقات پیشین بر روی نقش باکتریها و ویروسها در این موضوع، انجام میدهند.
البته به دلیل پیچیده بودن فرآیند تغییر مواد شیمیایی و پروتئینهای داخل مغز، نمیتوان به طور کامل منشا
بیماری را به پروسه کشفشده ربط داد و نقش عواملی مانند ژنتیک را هم نباید نادیده گرفت؛
اما با انجام تحقیقاتی از این دست، به بهبود شرایط ۲۴ میلیون نفری که در حال حاضر،
در سطح جهان به این بیماری مبتلا هستند، کمک بزرگی میکند.
از طرف دیگر این امکان هم برای پزشکان و متخصصان فراهم خواهد شد که با بررسی میزان پروتئین آمیلوئیدبتا موجود در نمونههای آزمایشگاهی تهیهشده از افراد، احتمال بروز بیماری آلزایمر را در آنها بررسی کرده و از شدت گرفتن و گسترش اختلال حافظه پیشگیری کنند.
مقاله مرتبط با این تحقیق در ژورنال “Molecular Psychiatry” به چاپ رسیده است
ایسنا