دراین مطلب به درمان بی خوابی در عرض دو دقیقه با روش معکوس برای درمان بی خوابی خواهیم پرداخت ، با ما همراه شوید .
درمان بی خوابی در عرض ۱۲۰ ثانیه ! و یا همان دو دقیقه به صورت زیز !!
درمان بی خوابی
تکنیک بیدار ماندن ، این تکنیک، «اقدام متضاد برای بیخوابی» نام دارد و همان طور که میتوانید حدس بزنید، روش معکوس برای درمان بی خوابی بشمار میرود. این روش میگوید وقتی از بی خوابی رنج میبرید دایم به مغز خود بگویید که نخوابد و بیدار بماند. این کار باعث کاهش اضطراب ناشی از بی خوابی میشود. در نتیجه آن حس بیدار ماندن ناکام شده و شما سریعتر به خواب میروید.
درمان بی خوابی به عوامل متعددی از جمله علت بی خوابی، شدت آن و علائم همراه آن بستگی دارد. در بیشتر موارد، درمان بی خوابی شامل اصلاح شیوه زندگی و استفاده از تکنیک های روانشناسی است. در برخی موارد، ممکن است نیاز به دارو درمانی نیز باشد.
اصلاح شیوه زندگی
اصلاح شیوه زندگی یکی از مهم ترین اقدامات در درمان بی خوابی است. این اقدامات شامل موارد زیر است:
ایجاد یک برنامه خواب منظم و پایدار: سعی کنید هر شب در یک ساعت مشخص به رختخواب بروید و صبح ها در یک ساعت مشخص از خواب بیدار شوید. حتی در روزهای تعطیل نیز به این برنامه پایبند باشید.
ایجاد یک محیط خواب آرام و راحت: اتاق خواب خود را تاریک، ساکت و خنک کنید. از استفاده از وسایل الکترونیکی در اتاق خواب خودداری کنید.
پرهیز از مصرف کافئین، الکل و نیکوتین قبل از خواب: این مواد می توانند خواب را مختل کنند.
ورزش منظم: ورزش منظم می تواند به بهبود کیفیت خواب کمک کند، اما از ورزش کردن نزدیک به زمان خواب خودداری کنید.
استراحت روزانه: یک چرت کوتاه در طول روز می تواند به بهبود انرژی و هوشیاری کمک کند، اما از چرت های طولانی خودداری کنید.
تکنیک های روانشناسی : تکنیک های روانشناسی می توانند به کاهش استرس و اضطراب کمک کنند که از عوامل اصلی بی خوابی هستند. این تکنیک ها شامل موارد زیر است:
تمرینات آرامش بخش: تمرینات آرامش بخش مانند تنفس عمیق، مدیتیشن و یوگا می توانند به کاهش استرس و اضطراب کمک کنند.
بیوفیدبک: بیوفیدبک یک روش درمانی است که به افراد کمک می کند تا بر روی فرآیندهای بدن خود مانند ضربان قلب، تنفس و دمای بدن کنترل داشته باشند.
درمان شناختی رفتاری: درمان شناختی رفتاری (CBT) به افراد کمک می کند تا افکار و رفتارهای منفی که باعث بی خوابی می شوند را شناسایی و تغییر دهند.
دارو درمانی
دارو درمانی معمولاً به عنوان آخرین راه حل برای درمان بی خوابی استفاده می شود. داروهای خواب آور می توانند به بهبود خواب در کوتاه مدت کمک کنند، اما استفاده طولانی مدت از آنها می تواند عوارض جانبی داشته باشد.
انواع داروهای خواب آور
داروهای خواب آور به دو دسته اصلی تقسیم می شوند:
داروهای آرامبخش-خواب آور: این داروها شامل بنزودیازپین ها مانند دیازپام (والیوم) و زولپیدم (آدوان) هستند. این داروها می توانند به سرعت به خواب رفتن کمک کنند، اما ممکن است عوارض جانبی مانند خواب آلودگی در طول روز، خستگی و سرگیجه داشته باشند.
داروهای ضدافسردگی: برخی از داروهای ضدافسردگی مانند ترازودون (آلپروزولام) و فلوکستین (پروزاک) می توانند به بهبود خواب کمک کنند. این داروها معمولاً برای درمان افسردگی استفاده می شوند، اما می توانند برای درمان بی خوابی نیز تجویز شوند.
عوارض جانبی داروهای خواب آور
عوارض جانبی داروهای خواب آور ممکن است شامل موارد زیر باشد:
خواب آلودگی در طول روز
خستگی
سرگیجه
اختلال حافظه
اختلال در قضاوت
افزایش خطر تصادف
توصیه ها
اگر به بی خوابی مبتلا هستید، بهتر است قبل از مصرف دارو با پزشک خود مشورت کنید. پزشک می تواند علت بی خوابی شما را تشخیص دهد و بهترین روش درمانی را برای شما توصیه کند.
در اینجا چند توصیه برای کمک به بهبود بی خوابی آورده شده است:
اگر نمی توانید به خواب بروید، از رختخواب بیرون بیایید و کاری انجام دهید که آرامش بخش باشد.
از مصرف کافئین، الکل و نیکوتین قبل از خواب خودداری کنید.
قبل از خواب یک روال آرامش بخش را دنبال کنید.
اگر بی خوابی شما شدید است، با پزشک خود مشورت کنید.