فکر و خیال شهوانی ممکن است در زندگی روزمره سراغ هر کسی بیاید ، که هر کس به تناسب قدرت درونی و ایمان خود به نحوی و تا حدودی از پس این فکر و خیال ها خود را می رهاند
فکر و خیال گناه آلود است ، از نظر مراجع ،فکر گناه تا زمانی که منتهی به انجام گناه نشود،
گناه محسوب نمی شود، ولی بی شک آثار نامطلوبی بر روح انسان می گذارد.
فکر و خیال گناه آلود هنگام روزه داری
در این بحث ما به حکم شرعی «فکر و خیال شهوانی» برای روزهدار می پردازیم .
به همین منظور به پاسخ مراجع عظام تقلید را در این خصوص می پردازیم :
امام خمینی (ره) فرمودند اگر با زبان روزه خیال شهوانی به سراغتان آمد :
اگر برای کسی فکر و خیال شهوانی پیش آید، ولی از بیرون آمدن منی جلوگیری کند، روزه اش باطل نمی شود.
(۱)
نظر آیت الله العظمی خامنه ای در مورد فکر و خیال گناه آلود:
اگر با این کار قصد بیرون آمدن منی داشته باشد، هر چند مرتکب آن نشود، صحت روزه او محل
اشکال است و احتیاط واجب آن است که روزه را تمام کند و بعدا آن را قضا نماید.
(۲)
آیات عظام بهجت، سبحانی، سیستانی، صافی و مکارم در مورد فکر و خیال گناه آلود در هنگام روزه فرمودند :
در صورتی که با این کار قصد بیرون آمدن منی نداشته باشد، روزه اش باطل نمی شود و اگر
چنین قصدی داشته باشد، هر چند منی بیرون نیاید، روزه باطل می شود.
(۳)
نظر آیت الله العظمی سیستانی درمورد فکر و خیال گناه آلود به هنگام روزه :
اگر دوباره نیت روزه نکند، روزه اش باطل است و اگر نیت روزه کند باید بنابر احتیاط لازم روزه
را تمام کند و سپس قضای آن را به جا آورد.
برگرفته از:
[۱] امام، توضیح المسائل، م ۱۵۹۴٫
[۲] آیت الله العظمی خامنه ای، سایت، استفتائات جدید، روزه و اجوبه الاستفتائات، س ۷۵۸٫
[۳] توضیح المسائل ده مرجع، م ۱۵۹۴؛ آیت الله العظمی بهجت: استفتا؛ آیت الله العظمی سبحانی، توضیح المسائل، م ۱۵۱۳٫
حوزه