هر که روز عاشورا روز مصیبت و اندوه و گریه او باشد حق تعالى روز قیامت را روز فرح و سرور و شادى او گرداند و دیده اش در بهشت به ما روشن گردد و هر که روز عاشورا را روز برکت نامد و از براى منزل خود در آن روز چیزى ذخیره کند خدا آن ذخیره را براى او مبارک نگرداند و در روز قیامت با یزید و عبید الله بن زیاد و عمر بن سعد علیهم اللعنه محشور گردد.
امام حسین و یارانش پس از تحمل مصیبت در روز عاشورا به جنگ با دشمن رفتند
که سرانجام در ظهر عاشورا پس از خواندن نماز ظهر امام حسین به همراه یارانش
به شهادت رسیدند.امام و یارانش به صورت دسته جمعی نماز خوف خواندند که این
نماز اذان ندارد.در قسمت زیر واقعه عاشورا در کربلا را قرار داده ایم.برای آشنایی
بیشتر با وقایع عاشورا ما را در سایت نیک صالحی دنبال کنید.
واقعه عاشورا در کربلا
آنچه از منابع تاریخی استفاده میشود این است که مؤذّن رسمی امام حسین(ع) روز عاشورا در کربلا
حجاج بن مسروق جُعفی بود که پس از رسیدن به کربلا هنگام نماز ظهر اذان گفت.[۱] همچنین نام حجاج بن
مسروق در زیارت نامه امام حسین(ع) در نیمه شعبان نیز ذکر شده است.[۲] اما در روز عاشورا هنگامی که
وقت نماز ظهر رسید، ابو ثمامه صائدى به امام حسین(ع) عرض کرد: یا ابا عبد اللّه! جانم فدایت باد، میبینم
که لشکر دشمن به تو نزدیک شدهاند.
به خدا سوگند تو کشته نشوى تا من به خواست خدا پیش از تو کشته شوم.
دوست دارم پروردگار خود را در حالى دیدار کنم که این نمازى را که وقتش رسیده خوانده باشم.
امام(ع) سر برداشت و فرمود: « نماز را یاد آوردى، خدا تو را از نمازگزارانى که در یاد اویند قرار
دهد، آرى! اینک اوّل وقت نماز است».
واقعه عاشورا در کربلا و ماجرای اذان ظهر عاشورا
سپس فرمود: «بخواهید از ما دست بر دارند تا نماز گزاریم ».
حصین بن تمیم گفت: نماز شما پذیرفته نیست!!حبیب بن مظاهر گفت: اى درازگوش! آیا پندارى که نماز آل رسول(ص) پذیرفته نیست و نماز تو پذیرفته است؟![۳] پس
از شهادت حبیب بن مظاهر، امام حسین(ع) و یارانش نماز خوف[۴] را به جماعت خواندند.[۵] همانگونه که میدانیم، نماز خوف
اذان و اقامه ندارد و در منابع معتبر تاریخی نیز مطلبی وجود ندارد که بتوان از آن برداشت کرد که
در نماز ظهر روز عاشورا اذانی گفته شده باشد.
واقعه عاشورا در کربلا و ثواب زیارت امام حسین در روز دهم محرم
بیش تر بدانید : فضیلت خواندن زیارت عاشورا در روز دهم محرم
حضرت امام محمّد باقر علیه السّلام فرمود که هرکه زیارت کند حضرت امام حسین علیه السّلام را در روز دهم محرم یا نزد قبر آن حضرت گریان شود، ملاقات کند خدا را در روز قیامت با ثواب دو هزار هزار حج و دو هزار هزار عمره و دو هزار هزار جهاد که هریک را با رسول خدا-صلّى اللّه علیه و آله-و ائمّۀ طاهرین-علیهم السّلام-کرده باشند مالک گفت: فداى تو شوم، چه ثواب است براى کسى که در شهرهاى دور باشد و ممکن نباشد او را رفتن به سوى قبر آن حضرت؟
فرمود که چون روز عاشورا درآید، بیرون رود به سوى صحرا یا بالا رود بر بام بلندتر در خانۀ خود و اشاره کند به سوى آن حضرت به سلام و جهد کند در نفرین کردن بر قاتل آن حضرت و بعد از آن دو رکعت نماز بکند و بکند این کار را در اوّل روز پیش از پیشین، پس ندبه و نوحه و گریه کند بر حسین و امر کند هرکه را در خانۀ اوست و از او تقیّه نکند، به گریه کردن بر آن حضرت و در خانۀ خود مصیبتى برپا دارد به اظهار جزع بر آن حضرت و ملاقات کنند بعضى از ایشان بعضى را در خانههاى خود به گریه کردن، و تعزیه گویند بعضى از ایشان بعضى را به مصیبت آن حضرت، پس من ضامنم بر خدا که هرگاه این کارها را بکند حق تعالى جمیع آن ثوابها را به ایشان عطا فرماید.
فرهنگ نیوز و باشگاه خبرنگاران